Dag 9: Macon - Beaune

Vandaag met gemengde gevoelens alleen de camping in Macon verlaten. Gisteravond arriveerde Karin en Nadia op de camping om de volgende dag Willem mee naar huis te nemen. Voor die tijd hadden Willem en ik al de nodige voorbereidingen getroffen om er voor te zorgen dat ik alleen verder zou kunnen. In de voorbereidingen hadden wij het zo geregeld dat wij geen dubbele inventaris bij ons hadden. Zo zou ik verder gaan met Willems zijn stuurtas, pannenset en reparatiegereedschappen. De volgende dag alleen op stap dus en navigeren op zeemanservaring, kompas op het stuur en een beetje de kaart van Willem. Ik kan u zeggen dat het niet mee viel. Ondanks extra informatie van de receptie kwam ik niet makkelijk op het spoor. Vrij snel na Macon ging de route over een vrijliggend fietspad. Halverwege Macon en Cluny vond ik het fietspad va de oorspronkelijke route en vanaf dat moment kon ik kilometers maken. Het fietspad was buitengewoon goed en ging grotendeels over een voormalig spoorwegtrace. Regelmatig kwam je langs voormalige stationsgebouwen inclusief perrons een oude installaties. Het meest bijzondere was wel een kilometerslange fietstunnel met magere verlichting en geen zicht op de uitgang. De tunnel kwam uit in een bos waardoor deze niet opviel.
Na de plaats Chagny ging ik de wijnvelden in. Glooiend landschap met toch wel stevige klimmen waarbij ik helemaal terug moest schakelen naar het laatste verzet.
Tijdens mijn laatste rust in Meursault kwam ik er achter dat de campings de komende 50 kilometer schaars waren. Besloten dat ik de camping zou nemen in Beaune die volgens de beschrijving goed stond aangeschreven. Om 16.00 uur was ik op de camping en had die dag circa 110 kilometer gereden. Voor de eerste dag alleen vond ik het genoeg.
Ik stond koud op mijn plek of er brak een geweldig onweer los met zware regenbuien. Zat ik daar in mijn uppie met al met spullen onder mijn grondzeil zielig te wezen. Zodra het maar enigszins droog was mijn tent opgezet en boodschappen gedaan. De maaltijd van vanavond was een bonenschotel met vanilletoetje.
Het weer is inmiddels weer opgeknapt en de wereld ziet er weer zonnig uit. De emotie van alleen zijn heeft weer plaatsgemaakt op de realiteit van morgen weer verder moeten. Hopelijk vannacht een betere nacht dan afgelopen nacht ( zwaar onweer, hagel en wolkbreuken) en morgen weer een fietsdag van ongeveer 100 kilometer. Als alles meezit komt ik uit op een camping in de buurt van La Villeneuve Sur Vingeanne.
Al met al een bijzonder dag om alleen te moeten fietsen. Samen fietsen heeft duidelijk zijn voordelen en is veel gezelliger. Met name de rustmomenten en aankomst op de camping met een biertje, sigaar en als het kon zwemmen. Ik zal het missen en mijn eigen draai moeten vinden