Grafieken, emoties en andere invloeden.

Tijdens de voorbereiding van de reis heeft Willem 2 mooie boekjes gekocht met daarin de hele route, campings en zeker belangrijk  alle hoogtes. Deze hoogtes waren mooi weergegeven in grafieken waaruit in principe makkelijk de stijgingspercentage waren af te leiden. Ik moet toegeven dat met name die hoogtes mij enorm meevielen en geen reden was tot aanpassen van van onze doelstelling om per dag ongeveer 100 kilometer te fietsen. Ik meen mij onder de "getrainde" fietsers te mogen scharen en dacht de kilometers met gemak te kunnen wegtrappen.  

Vanuit mijn werkervaring had ik echter kunnen weten dat grafieken weliswaar de kale feiten weergeven maar dat het altijd raadzaam is de info van de grafieken kritisch tegen het licht te houden over factoren die van invloed kunnen zijn op deze cijfers.
Voor onze eerste dag hadden wij het idee direct over de Pyreneeën te komen. Wel een afstand van zo'n 124 kilometer maar dat mocht voor ons als jonge mannen met zo'n goede uitrusting geen probleem zijn.   Wij waren koud Gerona uit of wij werden geconfronteerd met een enorme klim van een aantal kilometers. Daarbij was het ook nog eens bloedheet. de afdaling was heerlijk maar deze werd direct gevolgd door een klim die nog erger was dan de eerste klim en daar waren wij  nog niet van bekomen. Bij Willem ging op een bepaald moment letterlijk het licht uit. Vermoeidheid en oververhitting hadden tot resultaat dat hij op een bepaald moment niet verder kwam. Na een slaap in de berm van zo'n 1,5 uur moesten wij de doelstelling van die dag naar beneden bijstellen. Met zeer veel moeite zo'n 80 kilometer gehaald.
De 2e dag dan maar de Pyreneeën over. Die klimmen waren nog erger dan de eerste dag. Een rimpeling in de grafiek die wij eerst nog bestempelde als een "puistje" bleek een kilometers lange klim met een percentage die in Nederland nauwelijks voor komt.  Vanaf dat moment zijn wij anders naar de grafieken gaan kijken. Een kleine afwijking van de horizontale lijn kon makkelijk resulteren in een klim van meer dan een uur. Gevolg was dat ook de tweede dag wij de doelstelling  niet hebben gehaald.
Volgens de grafieken zou de 3e dag een makkie worden. Volgens de grafieken een vlak parcours.  Ook nu weer klimmen, minder erg dan de eerste 2 dagen maar toch. Constant wanhopig naar boven kijken in de hoop dat de volgende bocht de laatste zal zijn.
Moraal van dit verhaal lijkt mij helder........ van nu af aan kijk ik anders tegen grafieken aan vooral als ze in fiets route boekjes staan.