Grafieken, emoties en andere invloeden (part 9)

Vandaag een waanzinnige fietsdag gehad. Vanmorgen op de camping ontbeten, de broodjes met ham en kaas die wij de volgende dag hadden ingekocht. Helaas geen koffie zodat wij dat ergens onderweg nog moeten zien te scoren. Om circa 08.10 uur reden wij van de camping weg. Het weer was zoals voorspeld goed, zo goed zelfs dat wij binnen het half uur onze wielerjasjes konden uittrekken. In het vinden van een mogelijkheid om koffie te krijgen worden wij ook steeds beter. In de route passeren wij verschillende dorpjes en gehuchten. Het is ons inmiddels steeds duidelijker dat als het dorpje of gehucht niet beschikt over een kerktoren de kans klein is dat wij er koffie kunnen krijgen. 
Na ongeveer een uurtje fietsen hadden wij onze dorpje met lokaal supermarktje gevonden waar wij koffie konden krijgen. Helaas voor ons hadden ze zwarte koffie uit het assortiment gehaald omdat daar weinig vraag naar was.Toen wij voor het apparaat aan het dubben waren welke koffie wij dan zouden nemen zei de eigenaar van de supermarkt dat hij wel zwarte koffie voor ons kon regelen. Hij ging naar zijn woonhuis en haalde daar een pot Nescaffe oploskoffie. Een paar minuten later zaten wij buiten heerlijk op een muurtje aan onze koffie met bijbehorende sigaar. 
Een passerend echtpaar sprak hun verbazing uit over hetgeen zij zagen; namelijk twee sportieve mannen aan de koffie met een sigaar!!!. In het daaropvolgende gesprek maakte wij duidelijk waar wij mee bezig waren, dat het ritueel van een koffie met sigaar daar onderdeel van uitmaakte. En het mooiste was dat wij onze vrouwen thuis hebben gelaten. Bij deze laatste opmerking was bij de vrouw een krampachtige glimlach waarneembaar. De man dacht blijkbaar in plaatjes en bij hem meenden wij op zijn gezicht een uitdrukking waar te nemen in de geest van "dat wil ik ook". Gezien de reactie van zijn vrouw schatten wij zijn kansen laag in. Wij denken zelfs nihil.
Na de koffie hebben wij ons ingesmeerd en zijn wij begonnen aan de tweede etappe. Een mooie route over glooiende heuvels, rustig klimmen en rustig afdalen. Het zonnetje en gebrek aan wind in combinatie met de route maakte het mogelijk een hoge snelheid te draaien. Een paar keer werden wij verrast door een korte stijle klim. Echte kuitenbijters. Het mocht bij ons de pret niet drukken want verder ging het heel voorspoedig.
En gedeelte van de route ging weer over een oud spoorwegtracé. Goed te fietsen maar op sommige plaatsen voorzien van waterplassen als gevolg van de zware regenval van de afgelopen dagen. Bij een van die plaatsen leek het ons niet verstandig door de plas te rijden. Je weet immers niet hoe diep die is en Willem had al een nare ervaring achter de rug. Alternatief was achter struiken langs over een geïmproviseerd pad. Ik reed voorop en dat ging goed totdat ik weer bij de weg kwam. Door gebrek aan snelheid en het niet op tijd uit mijn toeclips kunnen komen viel ik om precies op het moment dat ik bij de weg was. Een paar meter voor mij stonden twee paarden volkomen in de stress bij het aanschouwen van het tafereel. De berijdster gaven aan dat de paarden erg waren geschrokken. Ik denk dat ze vanavond op stal trauma nazorg krijgen. 
Eind van de dag na ruim 100 kilometer een camping gevonden in Holton. Toen de eigenaar hoorde van onze rituelen van koffie met sigaar en op het eind van de dag een biertje met sigaar bood hij ons direct een sigaar aan. Prima sigaar trouwens.
Vanavond een maaltijd in elkaar gedraaid die voldoet aan de schijf van vijf. Hoeft het thuisfront zich geen zorgen te maken of wij wel goed eten.
Het zou mooi zijn als wij morgen weer zo'n mooie dag krijgen.