Dag 11: Villegusien - Domrémy-la-Pucelle

Vandaag vertrokken van de camping bij Villegusien. De dag begon goed want terwijl ik nog aan het inpakken was kreeg ik van een Nederlands echtpaar een overheerlijke Nederlandse mok snelfilterkoffie aangeboden. Ik kan je zeggen dat ik dat wel gemist heb de afgelopen dagen. De Franse koffie onderweg is over het algemeen niet slecht maar een kopje koffie zoals thuis beviel wel heel goed. 
Het fietsen was in het begin iets minder. Het eerste half uur reed ik tegen 2 wegopbrekingen aan waardoor ik gewoon weer op nieuw kon beginnen. Ondanks de vlakke grafieken kon ik de eerste uren meteen weer goed aan de bak. Kilometers lange klimmen gevolgd door afdalingen die voor je gevoel veel te kort duren. Tijdens een van de beklimmingen nog al toeterend ingehaald door het Nederlandse echtpaar dat mij 's morgens een kop koffie had aangeboden.
De tocht voortgezet dwars door de stad Langres .
Het weer zat niet tegen. Bewolking met soms een mager zonnetje maar wat zeker niet onbelangrijk was, was de zuid wester wind wat betekende dat ik veel wind in de rug had. Bij de plaats Mandres -la cote ging ik de mist in. Op een rotonde nam ik de verkeerde afslag. Volgens de kaart zou het volgende plaatsje op 7 kilometer liggen. Met mijn snelheid zou ik dat toch wel in een kwartier in zicht moeten krijgen. Na een kwartier nog geen plaatsje in zicht in een kompas dat aangaf dat ik richting het Zuid Oosten reed. Besloten terug te gaan naar het laatste punt waarvan ik zeker wist dat ik goed zat omdat in de omgeving niemand was om de weg te vragen. Na ongeveer 10 minuten kwam ik een aardige Franse dame tegen op een racefiets die uitzonderlijk goed Engels sprak. Even later zat ik op de goede route. Op de laatste rotonde had ik de volgende afslag moeten nemen.  Volgens het routeboekje moest ik 's middags een stuk over een onverhard bospad. Een paar kilometer omhoog en vervolgens afdalen. Door het extreme slechte was het bospad veranderd in een droge rivierbedding. Van fietsen, zowel omhoog als omlaag was geen sprake. Koste mij veel tijd maar met name ook veel energie.
De rest van de route ging voorspoedig en tegen het eind van de middag had ik mij gericht op een camping in Domremy- la Pucelle. Voor aankomst in de plaatselijke supermarkt, ter grote van onze woonkamer, het avondeten ingeslagen en wat te drinken gehaald. Op de camping kennis gemaakt met een stel uit Son en Breugel die onder weg waren naar de Middellandse Zee en George en Monique uit Maastricht. Met name met de laatste was het gezellig op de meest eenvoudige, maar ook de duurste, camping waar ik tot op heden heb gestaan.