Dag 16 Glurns - Auer

Om 9:00 uur vertrokken vanaf de camping, nog steeds een hevige spierpijn in mijn kuiten voelend. Mijn bovenbenen voelen aan als pap en heb er geen kracht meer in. Toch moet ik doorgaan, het gaat vanzelf wel weer over. Al vroeg is het warm, dat belooft wat! De route is door de Italianen, en dat is echt moeilijk te geloven, perfect aangegeven over schitterende fietspaden. Van Glurns tot Merano, een afstand van ca. 65 kilometer, loopt langzaam naar beneden van 900 tot 300 meter. Je rijdt in een breed dal met aan weerszijden hoge bergpieken. Volgens mijn routeboek hebben de meesten een hoogte van meer dan 2500 meter.

Sinds de camping in Glurns word ik begeleid door een snelstromende beek, de Adige. Uit ervaring weet ik dat deze smalle beek weldra een flinke rivier wordt. De Adige zal ik blijven volgen tot Rivoli, waar ik uiteindelijk zal afbuigen naar het Gardameer. Deze etappe zelf wordt gekenmerkt door de fruitteelt. Je rijdt werkelijk de hele route door een boomgaard. Voornamelijk appels worden hier geteeld. Door de droogte wordt alles kunstmatig beregend. Dit levert voor mij soms een nat pak op, wat ik overigens helemaal niet erg vind. Toch handig een wasstraat voor fietsers! Vanwege de hitte is het verbruik van drinkwater ook erg hoog. Gelukkig vind ik in ieder dorp een bak met een kraan vers bergwater. Lekker koel en verfrissend.

Na Merano, tot aan Bolzano, is het alleen maar heet. De fietspaden hier zijn nog steeds duidelijk aangegeven en vrijliggend. Alleen vers water vinden wordt wat moeilijker, en als je net vers water hebt getapt is het binnen een half uur al niet meer drinkbaar vanwege de hitte. Na Bolzano krijg ik er nog een vijand bij.... wind. Vanuit het zuiden waait een stevige wind met af en toe stoten tot zeker kracht 6. En dat in combinatie met een temperatuur van zeker 40 graden Celcius, net alsof je tegen een föhnwind aan het fietsen bent. Ik krijg de snelheid amper tot boven de 15 kilometer per uur. Deze laatste loodjes wegen voor mij zeker het zwaarst.

Uitgeput kwam ik uiteindelijk om 17:30 uur, na een rit van 104 kilometer, aan op een camping in de plaats Auer. Een kleine luxe camping met een voor 70% Nederlandse bevolking. Nadat ik mijn tent had opgezet had de buurman al snel door dat ik er doorheen zat en bood mij heerlijk koel drinken aan. Na laat te hebben gegeten werd ik opgeschrikt door een verschrikkelijke explosie ergens in de bergen ten oosten van de camping. De overige campinggasten sloegen geen acht op de explosie. Later begreep ik dat er een tunnel met behulp van dynamiet werd gemaakt. Die nacht heb ik voor het eerst buiten geslapen, in de tent was het gewoonweg niet te doen, zo verschrikkelijk warm.....

Dagtotaal: 104 kilometer in 5:27 uur.